پژوهشنامه مدیریت حوزه آبخیز

      رواناب سطحی که نتیجه پاسخ­های بارش در یک حوزه است منبع آب بالقوه­ای است که اگر به­طور صحیح مدیریت شود
می­تواند برای تأمین تقاضا آب استفاده­گردد. جمع­آوری آب باران گزینه­ای مناسب برای انحصار و ذخیره رواناب سطحی جهت کاربردهای بعدی بویژه در طول دوره­هایی که محدودیت دسترسی به آب وجود دارد، است. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مکان­های مناسب جمع­آوری آب باران در سطح حوزه آبخیز بیرجند واقع در استان خراسان جنوبی مکان­یابی شدند. جهت انجام این کار با بهره­گیری از نظرات کارشناسی، معیارهای تأثیرگذار بر فرآیند جمع­آوری آب باران مشخص و به­صورت دودویی با هم مقایسه شدند.سپس ماتریس مقایسات زوجی معیارها تشکیل و وزن هر کدام از آنها برآورد گردید. لایه­های فضایی معیار­ها پس از تاثیر وزن­های مربوطه با همدیگر ترکیب شده و لایه نهایی مناطق مستعدجمع­آوری آب باران ایجاد شد. نتایج نشان دادند که با قرار دادن استعداد حوزه آبخیزدر چهار کلاس ضعیف، متوسط، خوب و بسیار خوب به ترتیب 82/0، 1/46، 4/50 و 66/2 درصد از کل حوزه آبخیز به طبقات نامبرده اختصاص می­یابد و به طور کلی از غرب به سمت شرق حوزه آبخیز بر استعداد آن در جمع­آوری آب باران افزوده می­شود.