رامین فضلاولی، هدیه پوریزدانخواه،
دوره ۱۴، شماره ۲۷ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: شوری آب آبیاری یکی از مهمترین عوامل در کاهش محصولات کشاورزی است. استان مازندران یکی از مهمترین مناطق در زمینهی تولید مرکبات در ایران است که بخشی از باغهای مرکبات آن با آبهای زیرزمینی آبیاری میشوند. بنابراین این تحقیق، با هدف بررسی شوری (EC) آبهای زیرزمینی در استان مازندران و تأثیر آن بر عملکرد مرکبات انجام شد. برای این منظور، دادههای شوری مربوط به ۳۰۰ حلقه چاه مربوط به شرکت آب منطقه ای استان مازندران، هم بهصورت مکانی و هم بهصورت زمانی در نوار ساحلی استان مازندران به مساحت ۸۲۵۲ کیلومترمربع در مدت ۹ سال متوالی و طی دوره های شش ماهه، با استفاده از نرم افزار ArcGIS ۱۰,۷.۱ پهنه بندی شدند.
مواد و روش ها: نقشههای شوری با روش کریجینگ معمولی (OK) و با استفاده از میانگین شوری در دورههای شش ماهه از ابتدای سال ۱۳۹۱تا پایان سال ۱۳۹۹، با استفاده از نرم افزار ArcGIS ۱۰,۷.۱ به دست آمد. براساس رابطه ارائه شده برای کاهش عملکرد نسبت به شوری ((۴/۱-EC)۱۰۰-۱۳=Y)، به ترتیب شوری های ۱/۴۰، ۲/۱۷، ۲/۹۴ و ۳/۷۱ dS/m برای حصول عملکردهای برابر ۱۰۰، ۹۰، ۸۰ و ۷۰ درصد، در نظر گرفته شد. بر این اساس، مساحت تحت عملکردهای ۱۰۰%، ۹۰-۱۰۰%، ۸۰-۹۰% و ۷۰%> بهدست آمد. آزمون من-کندال و تخمینگر شیب سِن نیز برای پیش بینی تغییرات در سالهای آتی استفاده شد.
یافته ها: نقشههای EC پهنهبندی شده نشان دادند که شوری آبهای زیرزمینی از غرب به شرق استان، افزایش می یابد. براساس آزمون من-کندال، روند تغییرات زمانی معنی داری برای مساحت های تحت عملکرد <۷۰% (۳/۷۱EC>) و عملکرد ۱۰۰% (۱/۴۰EC<) بهدست آمد، که نشان میدهد شوری آبهای زیرزمینی میتواند برای باغهای مرکبات نوار ساحلی استان مازندران نگران کننده باشد. براساس معادله حاصل از تخمینگر شیب سِن، برآورد شد که چنانچه این روند ادامه یابد، از سال ۱۴۰۰ مساحت تحت عملکرد ۱۰۰% به صفر خواهد رسید و حداکثر تا سال ۱۴۲۶، بازده تولید مرکبات در نوار ساحلی، به زیر ۷۰ درصد خواهد رسید.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که شوری آبهای زیرزمینی در قسمت شرقی با گذشت زمان بیشتر شده و سطح وسیع تری را در اطراف تالاب میان کاله در بر می گیرد که احتمالا می تواند به دلیل نشت آلودگی تالاب به سفره آبهای زیرزمینی آن محدوده باشد. کاهش کیفیت آب های زیرزمینی در طی زمان، می تواند ناشی از دو عامل کاهش بارندگی در سالهای اخیر و حفر چاه های غیرمجاز و متعاقباً برداشت بی رویه از چاه های منطقه دانست. در کل، پیشنهاد می شود که آبهای زیرزمینی در این منطقه به صورت کاملاً کنترل شده، مورد بهره برداری قرار گیرد تا از کاهش روند کیفی آن جلوگیری شود.