بهار و تابستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه شهید بهشتی
2- دانشگاه ارومیه
2- دانشگاه ارومیه
چکیده: (172 مشاهده)
مقدمه و هدف: تغییر اقلیم به عنوان پدیدهای مؤثر بر متغیرهای دما، بارش و تبخیر تعرق مرجع؛ در قرن حاضر اثرات منفی قابل توجهی در مناطق مختلف داشته است. از آنجایی که تبخیر تعرق مرجع بیانگر شرایط اقلیمی مناطق مختلف می باشد، بنابراین، اطلاع از تغییرات آن برای مدیریت منابع آب و برنامه ریزی کشاورزی به ویژه در ایستگاه سینوپتیک ارومیه که وابسته به کشاورزی بوده حائز اهمیت فراوانی است. از اینرو به منظور اطلاع از تغییرات متوسط دمای کمینه، بیشینه و تبخیر تعرق مرجع در منطقۀ مورد مطالعه، اقدام به ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر تبخیر تعرق مرجع ایستگاه ارومیه با استفاده از مدلهای CMIP6شد.
مواد و روش‌ها: جهت پیشبینی متغیرهای مذکور از دادههای مشاهداتی ایستگاه سینوپتیک ارومیه و مدلهای CESM2 و IPSL-CM6A-LR گزارش ششم استفاده شد. ریزمقیاسسازی با روش LS طی دورۀ پایه (2014-1975) و دو دورۀ آتی (2059-2020 و 2099-2060)؛ تحت سناریوهای خوشبینانه و بدبینانه انجام شد. جهت صحّت سنجی مدل های اقلیمی از سنجههای R2 و MAE استفاده شد. در نهایت جهت محاسبۀ تبخیر تعرق مرجع از روش تورنث وایت استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاکی از آن است که تغییرات متوسط دمای کمینه در ایستگاه سینوپتیک ارومیه در آیندۀ نزدیک و دور بین 0.03 تا 3.69 و 0.55 تا 5.59 ℃ و دمای بیشینه بین 0.25 تا 3.84 و 0.55 تا 5.01 ℃ نسبت به دورۀ پایه و مشاهداتی افزایشی خواهد بود.
نتیجه‌گیری: مقادیر تغییرات متوسط تبخیر تعرق مرجع در آیندۀ نزدیک و آیندۀ دور بین 0.01 تا 21.08 و 0.08 تا 29.86 میلیمتر بر ماه افزایش خواهد داشت که عدم توجه به این مهم تهدیدی جدّی برای منطقۀ مورد مطالعه است.
مواد و روش‌ها: جهت پیشبینی متغیرهای مذکور از دادههای مشاهداتی ایستگاه سینوپتیک ارومیه و مدلهای CESM2 و IPSL-CM6A-LR گزارش ششم استفاده شد. ریزمقیاسسازی با روش LS طی دورۀ پایه (2014-1975) و دو دورۀ آتی (2059-2020 و 2099-2060)؛ تحت سناریوهای خوشبینانه و بدبینانه انجام شد. جهت صحّت سنجی مدل های اقلیمی از سنجههای R2 و MAE استفاده شد. در نهایت جهت محاسبۀ تبخیر تعرق مرجع از روش تورنث وایت استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاکی از آن است که تغییرات متوسط دمای کمینه در ایستگاه سینوپتیک ارومیه در آیندۀ نزدیک و دور بین 0.03 تا 3.69 و 0.55 تا 5.59 ℃ و دمای بیشینه بین 0.25 تا 3.84 و 0.55 تا 5.01 ℃ نسبت به دورۀ پایه و مشاهداتی افزایشی خواهد بود.
نتیجه‌گیری: مقادیر تغییرات متوسط تبخیر تعرق مرجع در آیندۀ نزدیک و آیندۀ دور بین 0.01 تا 21.08 و 0.08 تا 29.86 میلیمتر بر ماه افزایش خواهد داشت که عدم توجه به این مهم تهدیدی جدّی برای منطقۀ مورد مطالعه است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
