دوره 12، شماره 24 - ( پاییز و زمستان 1400 1400 )
جلد 12 شماره 24 صفحات 272-262 |
برگشت به فهرست نسخه ها
بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی چهارمحال و بختیاری، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران
چکیده: (2434 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: این تحقیق به منظور بررسی و تأثیر کیفی رواناب‌های ورودی به آبخوان منطقه درراستای تأمین امنیت غذایی با توجه به توسعه کشاورزی و منابع طبیعی پایدار و بهره‌وری بهینه از منابع آبی انجام پذیرفت.
مواد و روش‌‌ها: در این پژوهش از روش تعیین منابع آلوده کننده، نمونه برداری از آبهای سطحی تغذیه کننده آبخوان و آبهای زیرزمینی واقع در حریم منابع آلوده کننده با استفاده از استانداردهای FAO و WHO جهت کشاورزی، شرب و پهنه‌بندی آنها با نرم‌افزار ArcGIS و شاخص‌های کیفی رایج به‌مدت سه سال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نمونه‌ها به‌صورت فصلی از 16 حلقه چاه جهت تعیین غلظت عناصر سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، کلراید، سولفات، کربنات، بیکربنات، هدایت الکتریکی، اسیدیته،کل املاح جامد محلول، به منظور تعیین شاخص‌های کیفی سدیم قابل جذب، درصد سدیم محلول، باقیمانده کربنات سدیم، شاخص نفوذپذیری، سختی کل با توجه به استانداردهای ذکر شده مورد آنالیز و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: بر اساس نتایج حاصله، مقادیر اسیدیته آبخوان بین 6/4 لغایت 8/4 ، سدیم قابل جذب کمتر از 3، درصد سدیم کمتر از 40 درصد و شاخص نفوذپذیری معادل 0/395 تا 0/689 درصد بودند. از نظر شرب، کلراید، سدیم، سولفات در حد نرمال و بدون محدودیت ولیکن سختی آب از حد نرمال بیشتر بود. از نظر آلودگی غلظت BOD5 کلیه نمونه‌ها در طی زمان اجرای طرح از حد مجاز بیشتر و آبهای زیرزمینی منطقه واقع در حریم پروژه تغذیه مصنوعی با توجه به استانداردهای آب شرب کاملاً آلوده بودند. غلظت عناصر سنگین آرسنیک، آلومینیم، کروم، کادمیم، سرب، منگنز، آهن، روی و مس اندازهگیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که از حد نرمال کمتر بودند.
نتیجه گیری: اجرای پروژه تغذیه مصنوعی تأثیر مثبت در تغذیه آبخوان منطقه داشته و آب آبخوان دشت سفید دشت -فرادنبه به منظور آبیاری اراضی زراعی منطقه مناسب و فاقد هر گونه محدودیتی می‌باشد.
مقدمه و هدف: این تحقیق به منظور بررسی و تأثیر کیفی رواناب‌های ورودی به آبخوان منطقه درراستای تأمین امنیت غذایی با توجه به توسعه کشاورزی و منابع طبیعی پایدار و بهره‌وری بهینه از منابع آبی انجام پذیرفت.
مواد و روش‌‌ها: در این پژوهش از روش تعیین منابع آلوده کننده، نمونه برداری از آبهای سطحی تغذیه کننده آبخوان و آبهای زیرزمینی واقع در حریم منابع آلوده کننده با استفاده از استانداردهای FAO و WHO جهت کشاورزی، شرب و پهنه‌بندی آنها با نرم‌افزار ArcGIS و شاخص‌های کیفی رایج به‌مدت سه سال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نمونه‌ها به‌صورت فصلی از 16 حلقه چاه جهت تعیین غلظت عناصر سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، کلراید، سولفات، کربنات، بیکربنات، هدایت الکتریکی، اسیدیته،کل املاح جامد محلول، به منظور تعیین شاخص‌های کیفی سدیم قابل جذب، درصد سدیم محلول، باقیمانده کربنات سدیم، شاخص نفوذپذیری، سختی کل با توجه به استانداردهای ذکر شده مورد آنالیز و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: بر اساس نتایج حاصله، مقادیر اسیدیته آبخوان بین 6/4 لغایت 8/4 ، سدیم قابل جذب کمتر از 3، درصد سدیم کمتر از 40 درصد و شاخص نفوذپذیری معادل 0/395 تا 0/689 درصد بودند. از نظر شرب، کلراید، سدیم، سولفات در حد نرمال و بدون محدودیت ولیکن سختی آب از حد نرمال بیشتر بود. از نظر آلودگی غلظت BOD5 کلیه نمونه‌ها در طی زمان اجرای طرح از حد مجاز بیشتر و آبهای زیرزمینی منطقه واقع در حریم پروژه تغذیه مصنوعی با توجه به استانداردهای آب شرب کاملاً آلوده بودند. غلظت عناصر سنگین آرسنیک، آلومینیم، کروم، کادمیم، سرب، منگنز، آهن، روی و مس اندازهگیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که از حد نرمال کمتر بودند.
نتیجه گیری: اجرای پروژه تغذیه مصنوعی تأثیر مثبت در تغذیه آبخوان منطقه داشته و آب آبخوان دشت سفید دشت -فرادنبه به منظور آبیاری اراضی زراعی منطقه مناسب و فاقد هر گونه محدودیتی می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: تغذیه مصنوعی، سفید دشت- فرادنبه، شاخص‌های کیفی، کاتیون ها و آنیون ها، کیفیت آب آبخوان
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
مديريت حوزه های آبخيز
دریافت: 1399/5/11 | ویرایش نهایی: 1400/12/4 | پذیرش: 1399/7/14 | انتشار: 1400/6/10
دریافت: 1399/5/11 | ویرایش نهایی: 1400/12/4 | پذیرش: 1399/7/14 | انتشار: 1400/6/10
فهرست منابع
1. Abbasi, A. and M. Saeidi. 2012. Development of groundwater quality index in Qazvin province. Environmental Science, 8(3): 117-128 (In Persian).
2. Aghazadeh, N. and A. Asghari Mogaddam. 2010. Assessment of Groundwater Quality and its Suitability for Drinking and Agricultural Uses in the Oshnavieh Area, Northwest of Iran. Journal of Environmental Protection, 1: 30-40. [DOI:10.4236/jep.2010.11005]
3. Ahmadi, M.M., H. Mahdavirad and B. Bakhtiari. 2017. Multi-criteria analysis of site selection for groundwater recharge with treated municipal wastewater. Water Science & Technology, 76(3-4): 909-919. [DOI:10.2166/wst.2017.273]
4. Alimohammadi, R., M. Khanna, R. Singh, N. Sahoo and D.K. Singh. 2011. Modeling of Groundwater Quantity and Quality for developing Water Management Plan. Doctor of Philosophy in Water Science and technology, IARI, New Delhi, India.
5. Alsalibi, T.M., Y. Kishawi and Z. Abunada. 2017. Evaluating impacts of recharging partially treated wastewater on groundwater aquifer in semi-arid region by integration of monitoring program and GIS technique. Environmental Science and Pollution Research International, 24(15): 13674-13686. [DOI:10.1007/s11356-017-8789-8]
6. Arya, S., T. Subramani and D. Karunanidhi. 2020. Delineation of groundwater potential zones and recommendation of artificial recharge structures for augmentation of groundwater resources in Vattamalaikarai Basin, South India. Environment Earth Sciences, 79(102): 1-13. [DOI:10.1007/s12665-020-8832-9]
7. Alizadeh, A. 2007. Water quality in Irrigation. Astan Quds Razavi, 93 pp (In Persian).
8. Babiker, I.S.M., A.A. Mohamed and T. Hiyama. 2007. Assessing groundwater quality using GIS. Water Resources Managent, 21: 699-715. [DOI:10.1007/s11269-006-9059-6]
9. Dadresi, S.A. 2006. Fluctuation of groundwater resources quantity and quality and evaluation of that role in land degradation. First regional conference on utilization of water resources and catchments Karun and Zayandehrud, ShahreKord University 5- 6 September, 44 pp (In Persian).
10. Danayyan, M. 2001. Effects of Miankouh water spreading the area on area water resources. The second conference broadcast stations flood achievements, Department of Soil Conservation and Watershed Management Research Institute, 3- 5 March (In Persian).
11. Doneen, L.D. 1964. Notes on water quality in Agriculture. Published as a water science and engineering paper 4001. Department of Water Sciences and Engineering, University of California.
12. Eusuff, M.M. and K.E. LANSEY. 2004. Optimal operation of artificial groundwater recharges systems considering water quality transformations. Water resources management, 18: 379-405. [DOI:10.1023/B:WARM.0000048486.46046.ee]
13. Gholamalizadeh Ahangar, A. 2002. Quality and evaluation of irrigation water. Publication of Agricultural Sciences, 118 pp (In Persian).
14. Hassanpour, M. and H. Khozeymehnezhad. 2018. Placement of nutrient wells for artificial nutrition and improvement of aquifer quality in Birjand plain using treated wastewater. Journal of Research in Environmental Health, 4(3): 215-226.
15. Heidari, A. 2019. Water Resources Management and Sewage Recycling, Solutions for Domestic Water Supply in Arid Areas, Case Study: Mashhad City. Journal of Water & Wastewater Science & Engineering (jwwse), 3(4): 49-64.
16. Heshmati, S. and H. Begi Harchegani. 2013. Zoning Shahrekord groundwater quality indexes in order to use in irrigation systems design. Agricultural Water Research, 26(1): 59-43 (In Persian).
17. Jolaini, M., M. Karimi and S. Sahrahi Sadabadi. 2019. Feasibility of Wastewater Application in Water Resources Management (Case Study: Mashhad Plain). Water Management in Agriculture, 6(1): 87-94.
18. Kalantari, N., A. Jalalvand and A. Barjesteh. 2006. Identify location and convenient method for aquifer artificial recharge in City northern Noshahr. First regional conference on utilization of water resources and catchments Karoun and Zayandehrud, ShahreKord University 5-6 September (In Persian).
19. Lavado, R., R. Urena, R. Martin-Skilton, A. Torreblanca, J. Del Ramo, D. Raldua and C. Porte. 2006. The combined use of chemical and biochemical markers to assess water quality along the Ebro River. Environmental Pollution, 139(2): 330-339. [DOI:10.1016/j.envpol.2005.05.003]
20. Mahmoudi Gharaei, M., H. Sefidian, A.A. Taheri, M. Sayyareh and J. Rabbani. 2012. Steel Index, Langelier and agricultural water quality parameters. Water resources of Kahoo village (Razavi Khorasan), the Sixteenth Congress of the Geological Society of Iran, Shiraz University, 7 p (In Persian).
21. Ong'or, B.T.I. and S. Long-Cang. 2009. Groundwater overdraft and the impact of artificial recharge on groundwater quality in a cone of depression Jining China. Water International, 34(4): 468-483. [DOI:10.1080/02508060903377619]
22. Raghunath, H.M. 1987. Groundwater. Wiley Eastern Ltd, New Delhi 563.
23. Rajesh, R., K. Brindha and L. Elango. 2015. Groundwater Quality and its Hydrochemical Characteristics in a Shallow Weathered Rock Aquifer of Southern India. Water Qual Expo Health, Publish online: 07 April 2015. [DOI:10.1007/s12403-015-0166-6]
24. Richards, L.A. 1954. Diagnosis and improvement of saline and alkali soils, US Department of Agriculture Handbook, 60 p. [DOI:10.1097/00010694-195408000-00012]
25. Sappa, G., S. Ergul and F. Ferranti. 2014. Water quality assessment of carbonate aquifers in southern Latium region, Central Italy: a case study for irrigation and drinking purposes. Applied Water Science, 4: 115-128. [DOI:10.1007/s13201-013-0135-9]
26. Singhal, B.B.S. and R.P. Gupta. 1999. Applied Hydrogeology of Fractured Rocks. Kluwer Academic Publisher, 400 pp. [DOI:10.1007/978-94-015-9208-6]
27. Sridhar, S.G., D.G. Kanagaraj, S. Mahalingam and P. Amaladas. 2013. Hydrochemical analysis of Groundwater between Sadras and Chinnakuppam, Kancheepuram District, Tamil Nadu, India. Journal of Academia and Industrial Research (JAIR), 2(3): 160-166.
28. Srinivasamoorthy, K., S. Chidambaram, V.S. Sarma, M.K.Vasanthavigar, R. Vijayaraghavan, P. Rajivgandhi Anandhan and R. Manivannan. 2009. Hydrogeochemical Characterisation of Groundwater in Salem District of Tamilnadu, India, Research Journal of Environmental and Earth Sciences, 1(2): 22-33.
29. Todd, D.K. 1980. Groundwater Hydrology, Second Edition. Wiley & Sons Inc., New York. 535 pp.
30. Water industry standard and Abfa. 2012. Guidelines for groundwater quality privacy. Minister Energy, Department of Water Affairs and Abfa, office engineering and technical criteria for water and Abfa, J. No. 379-A (In Persian).
31. WHO (World Health Organization). 1993. Guidelines for drinking water quality. In: Recommendations, vol. 1, 2nd edn. WHO, Geneva, 130 p.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |