چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: شوری آب آبیاری یکی از مهمترین عوامل در کاهش محصولات کشاورزی است. استان مازندران یکی از مهمترین مناطق در زمینهی تولید مرکبات در ایران است که بخشی از باغهای مرکبات آن با آبهای زیرزمینی آبیاری میشوند. بنابراین این تحقیق، با هدف بررسی شوری (EC) آبهای زیرزمینی در استان مازندران و تأثیر آن بر عملکرد مرکبات انجام شد. برای این منظور، دادههای شوری مربوط به 300 حلقه چاه مربوط به شرکت آب منطقهای استان مازندران، هم به صورت مکانی و هم به صورت زمانی در نوار ساحلی استان مازندران به مساحت 8252 کیلومترمربع در مدت 9 سال متوالی و طی دورههای شش ماهه، با استفاده از نرمافزار ArcGIS 10.7.1 پهنهبندی شدند.
مواد و روشها: نقشههای شوری با روش کریجینگ معمولی (OK) و با استفاده از میانگین شوری در دورههای شش ماهه از ابتدای سال 1391تا پایان سال 1399، با استفاده از نرمافزار ArcGIS 10.7.1 بهدست آمد. براساس رابطه ارائه شده برای کاهش عملکرد نسبت به شوری ((4/1-EC)100-13=Y)، بهترتیب شوریهای 40/1، 17/2، 94/2 و 71/3 dS/m برای حصول عملکردهای برابر 100، 90، 80 و 70 درصد، در نظر گرفته شد. بر این اساس، مساحت تحت عملکردهای 100%، 90-100%، 80-90% و 70%> بهدست آمد. آزمون من-کندال و تخمینگر شیب سِن نیز برای پیشبینی تغییرات در سالهای آتی استفاده شد.
یافتهها: نقشههای EC پهنهبندی شده نشان دادند که شوری آبهای زیرزمینی از غرب به شرق استان، افزایش مییابد. براساس آزمون من-کندال، روند تغییرات زمانی معنیداری برای مساحتهای تحت عملکرد <70% (71/3EC>) و عملکرد 100% (40/1EC<) بهدست آمد، که نشان میدهد شوری آبهای زیرزمینی میتواند برای باغهای مرکبات نوار ساحلی استان مازندران نگرانکننده باشد. براساس معادله حاصل از تخمینگر شیب سِن، برآورد شد که چنانچه این روند ادامه یابد، از سال 1400 مساحت تحت عملکرد 100% به صفر خواهد رسید و حداکثر تا سال 1426، بازده تولید مرکبات در نوار ساحلی، به زیر 70 درصد خواهد رسید.
نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان داد که شوری آبهای زیرزمینی در قسمت شرقی با گذشت زمان بیشتر شده و سطح وسیعتری را در اطراف تالاب میانکاله دربر میگیرد که احتمالا میتواند بهدلیل نشت آلودگی تالاب به سفره آبهای زیرزمینی آن محدوده باشد. کاهش کیفیت آبهای زیرزمینی در طی زمان، میتواند ناشی از دو عامل کاهش بارندگی در سالهای اخیر و حفر چاههای غیرمجاز و متعاقباً برداشت بیرویه از چاههای منطقه دانست. در کل، پیشنهاد میشود که آبهای زیرزمینی در این منطقه بهصورت کاملاً کنترل شده، مورد بهرهبرداری قرار گیرد تا از کاهش روند کیفی آن جلوگیری شود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |