زمین لغزش نوعی حرکت دامنهای است که منجر به جابجایی مواد سطحی دامنههای پر شیب
میگردد. دامنههای شمالی رشته کوه البرز تحت تأثیر شرایط محیطی و اقلیم مرطوب دارای پتانسیل بالایی از لحاظ وقوع زمین لغزش میباشند. از جمله این مناطق ، حوزه ی آّبخیز شلمانرود است که در شهرستان لنگرود قرار داشته و حدود 42 لغزش در آن ثبت گردیده است. در این تحقیق برای پهنه بندی خطر زمین لغزش از دو مدل رگرسیون دو متغیره (ارزش اطلاعاتی) و تحلیل سلسله مراتبی ( AHP ) استفاده شد. در ابتدا با استفاده از نرمافزار Arc GIS لایه های رقومی شامل کاربری اراضی، طبقات شیب، لیتولوژی، فاصله از جاده، فاصله از رودخانه و فاصله از گسل ته یه گردید. سپس نقشه پهنهبندی خطر با کمک دو روش مورد نظر در 5 طبقه ( پهنه با خطر نسبی ناچیز، خطر نسبی کم، خطر نسبی متوسط، خطر نسبی زیاد و خطر نسبی خیلی زیاد) بدست آمد . به منظور ارزیابی روشهای پهنهبندی مورد نظر ، نقشه پهنهبندی حاصل از هر یک از آنها با نقشه پراکنش زمین لغزش (شاخص زمین لغزش) مقایسه گردید. نتایج نشان داد که مدل رگرسیون دو متغیره (ارزش اطلاعاتی) نسبت به روش تحلیل سلسله مراتبی روش مناسبتری میباشد. همچنین نتایج نشان داد که در وقوع زمین لغزش ، عوامل کاربری اراضی (باغات چای) ، سنگ شناسی و طبقه شیب (45 تا 60 درصد) تاثیر قابل ملاحظهای نسبت به سایر عوامل دارند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |