پژوهشنامه مدیریت حوزه آبخیز

      امروزه حوزه‌های آبخیز به­عنوان محور برنامه‌ریزی جهت توسعه پایدار در بسیاری از مباحث مدیریتی مطرح شده است. ارزیابی توان اکولوژیکی حوزه‌های آبخیز و رتبه­بندی آنها با توجه به معیارهای مختلف اکولوژیکی جهت اقدامات آبخیزداری، یکی از موارد مهم در برنامه‌ریزی و مدیریت جامع حوزه‌های آبخیز می‌باشد. از آنجایی که هزینه طرح‌های آبخیزداری سنگین و بودجه پروژه­های عمرانی نیز محدود می‌باشد، لذا ضرورت دارد که اقدامات بر اساس اولویت وضعیت حوزه­های آبخیز صورت بگیرد. در این رابطه تکنیک‌های تصمیم­گیری چند معیاره راهکار مناسبی برای حل این گونه مسائل است. در واقع با استفاده از این تکنیک‌ها و با توجه به معیارهای مختلف تصمیم‌گیری، می‌توان بهترین گزینه یا گزینه‌ها را از بین گزینه‌های موجود تصمیم گیری انتخاب و اجرایی نمود. در این مطالعه روش تاپسیس که یکی از معروف‌ترین روش‌های تصمیم‌گیری چند شاخصه است برای حوزه زیدشت طالقان استفاده شد. در این تحقیق ده شاخص حفاظت خاک، فرسایش و رسوب، تنوع گونه‌ای، کلاس سنی، ترکیب گیاهی، گیاهان سمی، تولید علوفه، ظرفیت چرا، کمیت آب، تبخیر و تعرق اندازه­گیری شدند و سپس جهت اولویت­بندی اقدامات آبخیزداری با توجه به شاخص‌ها از روش تاپسیس استفاده شد. با توجه به روش تاپسیس و شاخص‌های ده‌گانه در نظر گرفته شده و استفاده از نزدیکی نسبی به راه­حل ایده­آل (C) به ترتیب زیرحوزه‌های D₁,Dint₁,Dint₂,D₂ با مقادیر 6855/0، 5869/0، 46/0 و 2398/0 جهت اقدامات آبخیزداری اولویت‌بندی شدند.