شبیهسازی فرآیند بارش- رواناب به عنوان مهمترین گام در مطالعات مهندسی آب و مدیریت منابع آب است. در این تحقیق فرآیند بارش- رواناب ماهانه سیمینهرود در دوره آماری (1390-1377) با استفاده از مدلهای ماشین بردار پشتیبان با توابع کرنل پایه شعاعی، چندجملهای و خطی، مدل شبکه بیزی با الگوریتم یادگیری PC و نیز مدلهای متداول شبکه عصبی مصنوعی و برنامهریزی بیان ژن شبیهسازی شده و نتایج آنها مورد مقایسه قرار گرفته است. از پارامترهای ضریب همبستگی، ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب نشساتکلیف برای ارزیابی صحت مدلها استفاده گردید. نتایج گویای عملکرد قابل قبول هر چهار مدل و برتری مدل برنامهریزی بیان ژن با بیشترین ضریب همبستگی (91/0CC=)، کمترین ریشه میانگین مربعات خطا (m3/s 1/3RMSE=) و مقدار ضریب نشساتکلیف 82/0NS= در مرحله صحتسنجی است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |