با افزایش جمعیت و نیازهای آبی فزاینده، اهمیت منابع آب زیرزمینی به عنوان یکی از حیاتیترین منابع تامینکننده آب شیرین در مناطق خشک بیش از پیش آشکار میشود. در این پژوهش، به منظور شناسایی مناطق دارای پتانسیل آب زیرزمینی حوضه رودخانه حبله رود، از هفت معیار متوسط بارندگی سالانه، تراکم آبراهه ها، تراکم گسل ها، لیتولوژی، ژئومورفولوژی، شیب زمین و کاربری اراضی استفاده شده است. نقشه معیارهای مذکور تهیه و به کمک روش AHP، معیارهای مربوط وزن دهی شدند. با تعیین نرخ تاثیرگذاری برای هر کلاس، نقشه پتانسیل آب زیرزمینی به روش روی همگذاری تهیه شد و دقت این روش به کمک داده های دبی برای 88 چاه و چشمه موجود مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با توجه به پیچیدگیهای موجود در حوضه، دقت روش به کار رفته 78 درصد است. مناطق با پتانسیل آب زیرزمینی زیاد، بیشتر در مناطقی که پوشیده از رسوبات متصل و دارای کنگلومرا، ماسه سنگ و تراس های قدیمی و همچنین با تراکم زیاد گسل هستند، قرار گرفتهاند. شایان ذکر است از بین هفت معیار، مهم ترین آنها، متوسط بارندگی سالانه (وزن 355/0) و کم اهمیت ترین معیار ژئومورفولوژی (وزن 059/0) می باشد. در مجموع 85/48 درصد حوضه پتانسیل متوسط رو به بالا دارد. بر اساس یافته های این پژوهش، روش AHP، قابلیت مناسبی برای تعیین مناطق دارای پتانسیل آب زیرزمینی در حوضه رودخانه حبله رود دارد.