بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی چهارمحال و بختیاری، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران
چکیده: (855 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: این تحقیق به منظور بررسی و تأثیر کیفی روانابهای ورودی به آبخوان منطقه درراستای تأمین امنیت غذایی با توجه به توسعه کشاورزی و منابع طبیعی پایدار و بهرهوری بهینه از منابع آبی انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این پژوهش از روش تعیین منابع آلوده کننده، نمونه برداری از آبهای سطحی تغذیه کننده آبخوان و آبهای زیرزمینی واقع در حریم منابع آلوده کننده با استفاده از استانداردهای FAO و WHO جهت کشاورزی، شرب و پهنهبندی آنها با نرمافزار ArcGIS و شاخصهای کیفی رایج بهمدت سه سال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نمونهها بهصورت فصلی از 16 حلقه چاه جهت تعیین غلظت عناصر سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، کلراید، سولفات، کربنات، بیکربنات، هدایت الکتریکی، اسیدیته،کل املاح جامد محلول، به منظور تعیین شاخصهای کیفی سدیم قابل جذب، درصد سدیم محلول، باقیمانده کربنات سدیم، شاخص نفوذپذیری، سختی کل با توجه به استانداردهای ذکر شده مورد آنالیز و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: بر اساس نتایج حاصله، مقادیر اسیدیته آبخوان بین 6/4 لغایت 8/4 ، سدیم قابل جذب کمتر از 3، درصد سدیم کمتر از 40 درصد و شاخص نفوذپذیری معادل 0/395 تا 0/689 درصد بودند. از نظر شرب، کلراید، سدیم، سولفات در حد نرمال و بدون محدودیت ولیکن سختی آب از حد نرمال بیشتر بود. از نظر آلودگی غلظت BOD5 کلیه نمونهها در طی زمان اجرای طرح از حد مجاز بیشتر و آبهای زیرزمینی منطقه واقع در حریم پروژه تغذیه مصنوعی با توجه به استانداردهای آب شرب کاملاً آلوده بودند. غلظت عناصر سنگین آرسنیک، آلومینیم، کروم، کادمیم، سرب، منگنز، آهن، روی و مس اندازهگیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که از حد نرمال کمتر بودند.
نتیجه گیری: اجرای پروژه تغذیه مصنوعی تأثیر مثبت در تغذیه آبخوان منطقه داشته و آب آبخوان دشت سفید دشت -فرادنبه به منظور آبیاری اراضی زراعی منطقه مناسب و فاقد هر گونه محدودیتی میباشد.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
مديريت حوزه های آبخيز دریافت: 1399/5/11 | ویرایش نهایی: 1400/12/4 | پذیرش: 1399/7/14 | انتشار: 1400/6/10