پژوهشنامه مدیریت حوزه آبخیز

  پدیده تبخیر و تعرق از جمله مهمترین عوامل موثر بر خشکسالی است که در سایه تغییرات اقلیمی، در آینده روند متفاوتی نسبت به گذشته خواهد داشت. باید توجه داشت که برآورد تبخیر و تعرق یک منطقه در دوره­های آتی تحت تاثیر تغییر اقلیم، با عدم قطعیت­های مختلفی همراه خواهد بود که عدم لحاظ آنها در محاسبات می­تواند به نتایج غیر کاربردی منتهی شود. از اینرو در تحقیق حاضر به بررسی تاثیر عدم قطعیت مربوط به روابط برآورد تبخیر و تعرق و همچنین سناریوهای انتشار گازهای گلخانه­ای بر تبخیر و تعرق ایستگاه یزد در دوره 2039-2010 میلادی پرداخته می­شود. به این منظور ابتدا با استفاده از روشهای هارگریوز- سامانی و تورنت وایت تبخیر و تعرق مرجع ایستگاه یزد در دوره پایه 1961 تا 1990 تعیین شد. سپس به کمک خروجی مدل‌ چرخش عمومی جو HadCM3 تحت دو سناریوی انتشار گازهای گلخانه ای A2 و B2 به شبیه­سازی تبخیر و تعرق مرجع ایستگاه یزد در دوره آتی پرداخته شد. با استفاده از دو پارامتر دمای کمینه و دمای بیشینه، تبخیر و تعرق مرجع سالهای 2010 تا 2039 ایستگاه یزد محاسبه شد. نتایج این تحقیق نشان داد که هر دو پارامتر دمای کمینه و بیشینه افزایش محسوسی را در دوره آتی تحت دو سناریوی A2 و B2 در ایستگاه یزد خواهند داشت. اما تبخیر و تعرق بدست آمده از داده‌های شبیه‌سازی شده دوره آتی توسط روش هارگریوز- سامانی تغییر محسوسی را نسبت به گذشته در هر دو سناریو نشان نداده است. این در حالی است که تبخیر و تعرق محاسباتی به روش تورنت وایت حدود 4/0 میلیمتر در هر روز بیشتر از دوره پایه بدست آمده است که با توجه به ماهیت این پدیده همین مقدار اندک نیز قابل صرف­نظر کردن نخواهد بود.