پژوهشنامه مدیریت حوزه آبخیز

  در این تحقیق مناسب­ترین توزیع فراوانی جهت برآورد مقادیر دبی حداکثر لحظه­ای سالانه با احتمالات وقوع مشخص انتخاب گردیده و روند تغییرات توزیع مناسب برازش یافته با داده­ها با تغییرات طول دوره آماری در منطقه البرز مرکزی مورد بررسی قرار می­گیرد. بدین منظور در منطقه مورد مطالعه، ایستگاه­های هیدرومتری را که دارای آمار طولانی­تر و کامل ­ تری نسبت به سایر ایستگاه­ها بودند انتخاب و آمار دبی حداکثر لحظه­ای سالانه آنها مورد بررسی قرار گرفت. پس از بررسی و تکمیل داده­ها آمار هر ایستگاه به دوره­های آماری 10، 15 و 20 ساله تقسیم شد . در هر ایستگاه 11 سری آماری 10 ساله، 6 سری آماری 15 ساله و یک سری آماری 20 ساله و در کل منطقه 414 سری آماری تجزیه و تحلیل شدند. با آنالیز داده­ها در سری­های زمانی مذکور در محیط نرم­افزار H yfa برای هر ایستگاه در سری­های زمانی مذکور با توجه به خروجی برنامه و آزمون برازش نکویی مجذور میانگین انحرافات نسبی (حداقل مربعات) بهترین توزیع فراوانی انتخاب شد. براساس نتایج بدست آمده و فراوانی نسبی رتبه­های اول در سری آماری 10 ساله توزیع لوگ پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 4/45 درصد اولین توزیع فراوانی و توزیع پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 8/13 درصد دومین توزیع بوده است. در سری آماری 15 ساله توزیع لوگ پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 5/35 درصد و روش دو پارامتری گاما (روش بیشینه درست نمایی) با فراوانی 3/25 درصد دومین توزیع بوده است. در سری آماری 20 ساله توزیع لوگ پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 8/47 درصد اولین توزیع فراوانی و توزیع لوگ نرمال دو پارامتری با فراوانی 3/25 (روش بیشینه درست نمایی) دومین توزیع فراوانی بوده است. نتایج بررسی روش­های بیشینه درست­نمایی و گشتاور معمولی با توجه به رتبه­های اول نشان داد که در روش گشتاور معمولی در همه سری­های آماری توزیع لوگ پیرسون تیپ سه بیشترین فراوانی را دارد و در روش بیشینه درست­نمایی در سری آماری 10 و 15 ساله توزیع گامای دوپارامتری و در سری آماری 20 ساله توزیع لوگ نرمال 3 پارامتری بیشترین فراوانی را دارند.