در این تحقیق مناسبترین توزیع فراوانی جهت برآورد مقادیر دبی حداکثر لحظهای سالانه با احتمالات وقوع مشخص انتخاب گردیده و روند تغییرات توزیع مناسب برازش یافته با دادهها با تغییرات طول دوره آماری در منطقه البرز مرکزی مورد بررسی قرار میگیرد. بدین منظور در منطقه مورد مطالعه، ایستگاههای هیدرومتری را که دارای آمار طولانیتر و کامل تری نسبت به سایر ایستگاهها بودند انتخاب و آمار دبی حداکثر لحظهای سالانه آنها مورد بررسی قرار گرفت. پس از بررسی و تکمیل دادهها آمار هر ایستگاه به دورههای آماری 10، 15 و 20 ساله تقسیم شد . در هر ایستگاه 11 سری آماری 10 ساله، 6 سری آماری 15 ساله و یک سری آماری 20 ساله و در کل منطقه 414 سری آماری تجزیه و تحلیل شدند. با آنالیز دادهها در سریهای زمانی مذکور در محیط نرمافزار H yfa برای هر ایستگاه در سریهای زمانی مذکور با توجه به خروجی برنامه و آزمون برازش نکویی مجذور میانگین انحرافات نسبی (حداقل مربعات) بهترین توزیع فراوانی انتخاب شد. براساس نتایج بدست آمده و فراوانی نسبی رتبههای اول در سری آماری 10 ساله توزیع لوگ پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 4/45 درصد اولین توزیع فراوانی و توزیع پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 8/13 درصد دومین توزیع بوده است. در سری آماری 15 ساله توزیع لوگ پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 5/35 درصد و روش دو پارامتری گاما (روش بیشینه درست نمایی) با فراوانی 3/25 درصد دومین توزیع بوده است. در سری آماری 20 ساله توزیع لوگ پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 8/47 درصد اولین توزیع فراوانی و توزیع لوگ نرمال دو پارامتری با فراوانی 3/25 (روش بیشینه درست نمایی) دومین توزیع فراوانی بوده است. نتایج بررسی روشهای بیشینه درستنمایی و گشتاور معمولی با توجه به رتبههای اول نشان داد که در روش گشتاور معمولی در همه سریهای آماری توزیع لوگ پیرسون تیپ سه بیشترین فراوانی را دارد و در روش بیشینه درستنمایی در سری آماری 10 و 15 ساله توزیع گامای دوپارامتری و در سری آماری 20 ساله توزیع لوگ نرمال 3 پارامتری بیشترین فراوانی را دارند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |