تعیین کاربریهای مناسب بهمنظور استفاده بهینه از سرزمین و جلوگیری از تخریب منابع گامی مؤثر در استراتژی توسعه پایدار است. بر این اساس در این مطالعه ابتدا با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ( AHP ) و سامانه اطلاعات جغرافیایی ( GIS ) توان و پتانسیل حوزه آبخیز بابـرود بــرای انواع کــاربریهای مرسوم در ایــران (جنگلداری، اکـوتوریسم، کشاورزی، مرتعداری، توسعه مناطق مسکونی و حفاظت) مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس با استفاده از تکنیک MOLA به اولویتبندی کاربریها در سطح حوزه پرداخته شد و نقشه آمایش سرزمین منطقه مورد مطالعه تهیه گردید که نتایج نشان داد که 49/59 درصد از سطح منطقه به جنگلداری اختصاص یافت. همچنین به ترتیب 82/21، 73/17، 05/0، 106/0 و 804/0 درصد از سطح منطقه مورد مطالعه به کاربریهای اکوتوریسم، کشاورزی، مرتعداری، توسعه مناطق مسکونی و حفاظت اختصاص یافت.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |