دوره 12، شماره 23 - ( بهار و تابستان 1400 )
جلد 12 شماره 23 صفحات 25-12 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Masoudi M, Shirghir S. (2021). Efficiency Assessment of Desertification Model of IMDPA for Evaluating of Water and Wind Erosions. J Watershed Manage Res. 12(23), 12-25. doi:10.52547/jwmr.12.23.12
URL: http://jwmr.sanru.ac.ir/article-1-814-fa.html
URL: http://jwmr.sanru.ac.ir/article-1-814-fa.html
مسعودی مسعود، شیرگیر سمیه. ارزیابی کارآیی مدل بیابان زایی IMDPA در تعیین فرسایش‌های آبی و بادی پژوهشنامه مديريت حوزه آبخيز 1400; 12 (23) :25-12 10.52547/jwmr.12.23.12
چکیده: (2744 مشاهده)
برای بررسی و تهیه نقشه های بیابانزایی و فرسایش، مدلها و روشهای گوناگونی از جمله IMDPA ، PSIAC و IRIFR ارائه شده است. در این پژوهش از مدل IMDPA که مدل ارزیابی پتانسیل بیابانزایی می باشد و مدل PSIAC که ویژه ارزیابی فرسایش آبی و همچنین مدل IRIFR که اختصاص به ارزیابی فرسایش بادی دارد، برای منطقه چاه گوجی مه ولات در استان خراسان رضوی استفاده شده است. هدف از مطالعه و ارزیابی این منطقه، تهیه نقشه های فرسایش آبی و بادی با استفاده از روش IMDPA به دو صورت تلفیقی میانگین هندسی و حداکثر محدودیت و سپس مقایسه کارایی دو نقشه با شاخص وضعیت فعلی تخریب و همچنین مقایسه آنها با مدلهای PSIAC و IRIFR است. با توجه به بررسی آماری صورت گرفته بین نقشه های تولیدی نتایج نشان میدهد که مدل پیشنهادی IMDPA بر اساس دیدگاه حداکثر محدودیت نسبت به نقشه فرسایش حاصله از تلفیق دو مدل PSIAC و IRIFR از همبستگی بیشتری با وضعیت فعلی تخریب برخوردار است، اگرچه هر دو همبستگی معنی دار خوبی با شاخص فوق دارند. همچنین نتایج نشان می دهد که نقشه فرسایشIMDPA با روش میانگین هندسی فاقد همبستگی معنیدار (0/298-R=) با شاخص وضعیت فعلی تخریب می باشد که نشاندهنده نامناسب بودن مدل فعلیIMDPA است. برعکس مدل پیشنهادی IMDPAبر اساس تلفیق حداکثر محدودیت با توجه به نتایج حاصله (**0/925-R=) مناسبترین روش برای تهیه نقشه فرسایش در مناطق خشک و بیابانی می باشد.
فهرست منابع
1. Arami, A.H., M. Ownegh and V.B. Sheikh. 2014. Assessment of desertification hazard by using the 9 criteria IMDPA model in semi-arid Agh-Band region, Golestan Province. Journal of Water and Soil Conservation, 21(2): 153-172 (In Persian).
2. Aslinezhad, N., A. Pahlavanravi, M. Ebrahimi and R. Kharazmi. 2014. Assessment of land degradation and desertification with use of IMDPA model, Chah Hashem plain, Iran. International Journal of Advanced Biological and Biomedical Research, 2(10): 2644-2650.
3. Bahreini, F. and A. Pahlavanravi. 2012. Zonation of water and wind erosion sedimentation Potential by MPSIAC and IRIFR.E.A Models (Case study: Bordekhun watershed in Bousheher). Journal of Conservation and Utilization of Natural Resources, 1(3): 41-58 (In Persian).
4. Esmali, A. 2014. Quantitative assessment of water erosion intensity using the regional model of estimation of erosion and sedimentation in the watershed area Ardebil Nir. Journal of Range and Watershed, 67(3): 407-417 (In Persian).
5. FAO/UNEP. 1984. Provisional methodology for assessment and mapping of desertification. Food and Agriculture Organization of the United Nations, Rome, 84 pp.
6. Gholampour, D., H. Toranj and A. Ahmadi. 2014. Assessing desertification using MEDALUS and IMDPA models in east of Khomeyn city. The Second National Conference of Science and New Technologies in Agriculture, Natural Resources and Environment. Meybod Yazd, Azad Universiy, 19 pp. (In Persian).
7. Habibipoor, A., H. Akbari and A. Talebi. 2014. Investigation of desertification status using IMDPA model considering wind and water criteria (Case study: Bahabad region, Yazd Province). Geography and Environmental Planning Journal, 25(2): 151-168 (In Persian).
8. Khojeh, N., J. Ghoddosi and R. Esmaili. 2017. Investigation of the effect of earth environmental factors on initiation and expansion of gully erosion by using Geographical Information System (Case Study in Temer Ghareh Ghozi, Kalaleh, Golestan Province). Journal of Watershed Management Research, 8(15): 202-212 (In Persian). [DOI:10.29252/jwmr.8.15.202]
9. Madanchi, P., M. Arab Khedri and M. Habibnejad Roshan. 2019. Determination of best sediment estimation model in semi-arid rangelands by using small reservoirs dams sedimentation (Case study: Daremorid watershed in Kerman Province). Journal of Watershed Management Research, 9(18): 233-240 (In Persian). [DOI:10.29252/jwmr.9.18.233]
10. Masoudi, M. 2010. Risk assessment and remedial measures of land degradation in part of southern Iran. LAMBERT Academic Publishing, Germany.
11. Masoudi, M. and P. Jokar. 2017. A new model for desertification assessment using Geographic Information System (GIS)-a case study, Runiz Basin, Iran. Polish Journal of Ecology, 65: 236-246. [DOI:10.3161/15052249PJE2017.65.2.006]
12. Masoudi, M., P. Jokar and B. Pradhan. 2018. A new approach for land degradation and desertification assessment using geospatial techniques. Natural Hazards and Earth System Sciences, 18: 1133-1140. [DOI:10.5194/nhess-18-1133-2018]
13. Masoudi, M. and R. Zakeri Nejad. 2011. A new model for assessment of erosion using desertification model of IMDPA in Mazayjan plain. Fars Province, Iran, Ecology, Environment and Conservation, 17(3): 1-6.
14. Mesbahzadeh, T., H. Ahmadi, Gh. Zehtabian and F. Sarmadian. 2010. Assessment of wind erosion intensity by IRIFR. E.A model (case study: Abuzeidabad, Kashan). Iranian Journal of Range and Watershed Management, 63(3): 399-415 (In Persian).
15. Nateghi, S., Gh. Zehtabian and H. Ahmadi. 2009. Desertification intensity assessment in Segsi plain using IMDPA. Iranian Journal of Natural Resources, 62(3): 419-430 (In Persian).
16. Pahlavanravi, A. 2012. Evaluation and zoning of severity and danger of desertification in the some parts of Sistan plain and Hamoon Lake bed using IRIFR model. Journal of Geography and Development, 10(27): 127-140 (In Persian).
17. Raeesi, A., Gh. Zehtabian, H. Ahmadi, H. Khosravi and M. Dastourani. 2012. Evaluation of current desertification status in shore deserts using biophysical criteria of IMDPA model (case study: Kahire Konarak, Chabahar). Watershed Management Researches (Pajouhesh and Sazandegi), 25(4): 43-51 (In Persian).
18. Salehi, M. 2017. Evaluation and modelling of the current state of land degradation in Fars Province using remote sensing and GIS. MSc thesis, Shiraz University (In Persian).
19. Salehi, M., A. Esfandiarpour borujeni, R. Mohajer and M. Bagheri. 2011. Supplementary soil and water conservation. Payam Noor University (In Persian).
20. Shahriari, A.R. and A. Pahlavanravi. 2011. Assessment of desertification intensity using IMDPA model in Sarbishe Hosseinabad region. MSc thesis, University of Zabol (In Persian).
21. Shakerian, N., Gh. Zehtabian, H. Azarnivand and H. Khosravi. 2011. Evaluation of current desertification using IMDPA model in Jrqvyh area (with emphasis on the criteria of water, soil, vegetation). Iranian Journal of Natural Resources, 64(4): 411-421 (In Persian).
22. Shokoohi, E.S., Gh. Zehtabian and A. Tavili. 2013. Study of desertification status using IMDPA model with emphasis on water and soil criteria (case study: Khezr Abad - Elah Abad of Yazd - plain). Iranian Journal of Natural Resources, 65(4): 517-528 (In Persian).
23. Silakhori, E., M. Ownegh, A. Sadoddin and E. Filekesh. 2014. Comparing efficiency of Iranian desert hazard assessment models, namely MICD and IMDPA (Case study: Sabzevar region). Water and Soil Conservation Researches, 21(4): 1-28 (In Persian).
24. Visser, S., S. Keesstra, G. Maas and M. De Cleen. 2019. Soil as a basis to create enabling conditions for transitions towards sustainable land management as a key to achieve the SDGs by 2030. Sustainability, 11(23): 6792. [DOI:10.3390/su11236792]
25. Zakerinejad, R. and M. Masoudi. 2019. Quantitative mapping of desertification risk using the modified MEDALUS model: a case study in the Mazayejan plain, southwest Iran. AUC Geographica, 54(2): 232-239. [DOI:10.14712/23361980.2019.20]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
